Dzięki dokładnej kontroli pogody klimat planety-miasta był spokojny i umiarkowany. Utrzymywany był on sztucznie, dzięki Sieci kontroli pogody Coruscant (Coruscant Weather Control Network), w skrócie WeatherNet. Był to skomplikowany system kontroli pogody, w którego skład wchodziła seria zwierciadeł orbitalnych, odbijających światło gwiazdy systemu na poszczególne obszary planety i dogrzewających je tym samym. Kontrolerzy pracujący w WeatherNet mogli przykładowo przyspieszyć nieco porę letnią, aby polepszyć warunki rozwoju jastrzębionietoperzy. System przydatny był też np. podczas wypadków z ulatniającymi się chemikaliami - dzięki WeatherNet można było chwilowo zatrzymać przepływ prądów powietrznych.

Najniższe poziomy planety, poniżej warstwy inwersyjnej, charakteryzowały się dużą zmiennością - wręcz losowością - pogody i całkowitym brakiem dostępu światła słonecznego, a więc i brakiem naturalnego rytmu dobowego.

Standardowy kalendarz galaktyczny bazował na obrocie Coruscant wokół własnej osi i wokół gwiazdy systemu - doba na tej planecie dzieliła się na 24 godziny, a rok na 368 lokalnych dni. Taki przelicznik przyjęto w całej Galaktyce, określając go standardowym. Obwód Coruscant wynosił 40000 kilometrów[2], co stało się również punktem odniesienia dla charakteryzowania innych planet w Galaktyce.